بارهنگ

بارهنگ گیاهی است پایا، ظاهراً بی کرک یا کمی کرکپوش با بن و ریشه‌ای کوتاه است. ساقه آن به طول ۷۰-۱۰ سانتی متر، متعدد ایستاده یا خیزان، فاقد شیار، مساوی یا کمی بلندتر از برگ‌ها است. برگ‌های آن تماماً طوقه‌ای، تخم مرغی پهن با ۹-۳ رگبرگ قوی و برجسته، کامل یا در حاشیه سینوسی، بی کرک یا کرکپوش، دارای دمبرگ نسبتاً بلند. گل‌ها سبز متمایل به قهوه‌ای، کوچک مجتمع در خوشه‌های دراز استوانه‌ای. موسم گلدهی گیاه اردیبهشت تا شهریورماه است. دانه‌های این گیاه تیره رنگ، کوچک و تخم مرغی شکل و در میوه‌ای پوستینه که به صورت کپسول تخم مرغی بوده و دارای ۲ خانه و محتوی ۸-۴ دانه‌است قرار دارند. دانه‌ها را از اواسط فصل بهار به بعد جمع آوری می‌نمایند.

 

مطالب بیشتر در ادامه مطلب...

ادامه نوشته

عکسهای انواع میوه

عکسهای انواع میوه

در گیاه‌شناسی به نهنج وتخمدان رسیده یک گیاه گلدار میوه می‌گویند. میوه‌ها خود معمولاً تخم گونه خود را نیز در دل دارند. هنگامی که در آشپزی بحث از میوه به‌عنوان غذا می‌شود این واژه معمولاً فقط به میوه گیاهانی اطلاق می‌شود که شیرین و گوشتدار هستند مانند آلو، سیب و پرتقال. درحالیکه گروه بسیار زیادی از سبزیجات معمولی، مغزها و غلات میوه گیاهان خود محسوب می‌شوند. میوه‌هایی که معمولاً در آشپزی جزو میوه‌ها به حساب نمی‌آیند عبارت‌اند از کدوها(مثل کدو و کدو حلوایی)، ذرت، سیب زمینی و فلفل سبز. اینها از نظر یک گیاه شناس میوه هستند اما عموماً در آشپزی جزو سبزیجات در نظر گرفته می‌شوند. بعضی از ادویه‌ها مانند فلفل شیرین و جوز هندی میوه هستند. گاهی مواقع میوه‌های مربوط به آشپزی از نظر گیاه‌شناسی جزو میوه‌ها بشمار نمی‌آیند مانند ریواس که در آن فقط برگ شیرین دمبرگ قابل خوردن است. گاهی اوقات اصطلاح میوه کاذب در مورد یک میوه مثل انجیر یا یک ساختار گیاهی که شبیه میوه است اما از یک گل یا تعدادی گل حاصل نمی‌شود بکار می‌رود. بعضی از بازدانگان از قبیل گیاه سرخدار دارای آریل‌های گوشتدار شبیه میوه هستند و تعدادی از ارسها، مخروطهای گوشتداری شبیه گیلاس دارند. در بیشتر میوه‌ها، گرده‌افشانی بخش مهمی از پرورش میوه است و عدم دانش کافی در مورد گرده سازها و گرده افشانها می‌تواند به تولید محصولات ضعیف یا نامرغوب منجر شود. در تعداد کمی از گونه‌ها فرآیندی به نام بکرمیوه‌دهی (parthenocarpy) وجود دارد که درآن احتمال تولید میوه در غیاب گرده سازها / گرده افشانها وجود دارد. اینگونه میوه‌ها بدون دانه هستند.

عد از باروری تخمک دراثر فرآیندی به نام گرده افشانی، تخمدان شروع به رشد می‌کند. گلبرگها می‌‌افتند و تخمک درون دانه رشد می‌کند. سرانجام تخمدان (دربیشتر موارد به همراه سایر قسمت‌های گل) ساختاری را حول دانه یا دانه‌ها بوجود می‌‌آورد که میوه نامیده می‌شود. رشد میوه تا زمان بلوغ دانه‌ها ادامه می‌‌یابد. در برخی از میوه‌های چند دانه‌ای، مقدار رشد گوشت میوه متناسب با تعداد تخمکهای بارور شده است. دیواره میوه که از دیواره تخمدان گل بوجود آمده پیرابر نامیده می‌شود. پیرابراغلب بصورت دو یا سه لایه مجزا به نامهای برون بر(لایه خارجی)، میان بر (لایه میانی) و درون بر (لایه داخلی) جدایش یافته است. در بعضی از میوه‌ها بویژه میوه‌های یکپارچه که از یک تخمدان همبند حاصل شده‌اند، سایر قسمت‌های گل (از قبیل آوند گل که شامل گلبرگها، کاسبرگها و پرچم‌ها است) با تخمدان در آمیخته شده و با آن رشد می‌کنند. اگر بخش‌های دیگر گل که به آنها اشاره شد قسمت مهمی در میوه باشند به آن میوه ‌ثانوی می‌گویند. چون ممکن است سایر قسمت‌های گل در ساختار میوه موثر باشند لذا برای فهم چگونگی شکل گیری یک میوه خاص، بررسی ساختار گل آن بسیار مهم است. سیبها از نظر رشد و نمو و شکل بسیار متنوع هستند وهمین مسئله ایجاد یک نظام طبقه بندی که دربرگیرنده تمامی میوه‌های شناخته باشد را مشکل می‌‌سازد. بعلاوه به نظر می‌‌رسد که بسیاری از اصطلاحات در رابطه با دانه‌ها و میوه به درستی بکار نرفته است و این واقعیتی است که درک واژگان را مشکل ساخته نموده. دانه‌ها، تخمکهای رسیده هستند ؛ میوه‌ها، تخمدانها یا برچه‌های محتوی دانه هستند.این توضیح را می‌توان به این دو تعریف افزود که در واژه‌شناسی مربوط به علم گیاه‌شناسی یک مغز نوعی میوه است و واژه دیگری برای دانه نیست. سه گروه کلی برای میوه‌ها وجود دارد: میوه‌های یکپارچه میوه‌های فراهم میوه‌های چند بخشی

عكس ها در ادامه ادامه مطلب...

ادامه نوشته

گياه گز

گياه گز به شکل درخت يا درختچه است که برگ‌های آن کوچک سوزنی شکل و پولک مانند است. اين گياه بيشتر در جاهای خشک، کنار آب‌های شور، در زمين‌های شوره زار و کنار رودخانه‌ها رشد می‌کند.گياه گز نوع‌های مختلفی دارد. بعضی از آنها مثل گز شاهی در جاهای مختلفی ديده می‌شوند.گياه گز مقاومت زيادی دارد و در هر آب و هوايی رشد می‌کند. اين گياه حتی در منطقه‌های بلند و کوهستانی هم رشد می‌کند.

مناسب‌ترين جا برای رشد و زياد شدن آن منطقه های گرم وخشک بيابانی و خاک‌های شور است. اين گياه در برابر تغيير دمای هوا مقاومت زيادی دارد. به‌علاوه مناسب‌ترين خاک برای رشد گياه گز، خاک لومی است. نزديک دريا، شن‌های ساحلی و اطراف رودخانه‌ها جای مناسبی برای رشد گياه گز هستند. همچنين در کنار نهرهای زمين‌های شور و شنی و گودال‌های مرطوب و بستر رودخانه‌ها اين گياه به خوبی رشد می‌کند.

بيماری‌ها و آسيب‌های گياه گز:

الف- در اثر يخبندان، برگ درختچه‌های گز در فصل پاييز و زمستان يخ می‌زند.

ب- موريانه از پوست شاخه‌های خشک شده گز تغذيه می‌کند ولی به تنه اصلی آن آسيب نمی‌رساند.  

ج- بادهای شديد گاهی سبب ريشه‌کن شدن درختان گز می‌شود. ديده شده که گاهی در اثر بادهای شديد، تنه اصلی روی زمين قرار گرفته است. در نتيجه به جای اينکه ساقه اصلی رشد کند، شاخه های فرعی به طرف بالا رشد می کنند.

د- آفت‌های و بيماری‌های مهم گياه گز عبارتند از : پروانه برگ خوار، سرخرطومی گز، پسيل گز، پروانه تارعنکبوتی، شپشک گز. سوسک‌های چوب‌خوار نيز از آفت‌های گياه گز هستند. همچنين تعدادی از قارچ‌ها هستند که باعث پوسيدن ريشه گياه گز می‌شوند.

 

نمايشگاه گل در هلند

بقيه تصاوير در ادامه مطلب ...

ادامه نوشته