درختچه توری - lagerstroemia - ppt

 

سلام

از سری پاورپوینتهای ارائه شده اینبار نوبت این درختچه رسیده!

امیدورام استفاده لازم رو ببرید...

 

دانلود

حجم فايل: ۹۷۹۰ کیلوبایت!

توجه: در صورتي كه با نحوه دانلود از سايت آشنايي نداريد از لينك زير كمك بگيريد.

راهنماي دانلود از اين سايت

نقش كشت بافت در توسعه كشاورزي

كشت بافت عبارت است از كشت ياخته، بافت، پيش‌دش (protoplast) و اندام‌هاي گياهي در شرايط گندزدايي شده و در محيط غذايي مصنوعي در داخل لوله آزمايش. اكنون اين فناوري به عنوان يك روش پايه‌اي و يك ابزار محوري بسيار عالي در تكثير و اصلاح نژاد گونه‌هاي گياهي مهم اقتصادي موقعيت ويژه‌اي‌را كسب كرده است. كشت بافت گياهي در كشاورزي و باغباني نيز كاربردهاي عملي فراواني دارد. آزمايشگاه‌هاي ريزازديادي ساليانه ميليون‌ها نهال درختان و گياهان زينتي را توليد و به بازار عرضه مي‌كنند. كشت انتهاي شاخه يا مريستم به منظور توليد گياهان عاري از ويروس به طور گسترده‌اي در حال اجراست.

 كشت بساك، تخمك و همجوشي پيش دش‌ها در به‌نژادي با كاهش مدت زمان لازم و افزايش كارايي انتخاب، سرعت عمل را زياد كرده است و علاوه بر اين روش خوبي در درك فرايندهاي زادشناختي (Genetic)، تنكارشناختي (Physiology)، زيست شيميايي و زيست شناسي مولكولي به شمار مي‌رود. از طرف ديگر گياهان تراريخت كه از انتقال DNA خارجي به ياخته‌ها و پس‌از باززايي گياهي حاصل مي‌شوند، به سرعت در حال پيشرفت است  و تأثير اين محصولات در سلامت انسان در كشورهاي اروپايي و آمريكايي ترديدهايي را برانگيخته است.اگرچه دامنه‌ي چنين جنبش هايي به آسيا و آفريقا كشيده نشده است امّا به منزله‌ي هشداري براي همه‌ي ملل جهان تلقي مي گردد. اهداف اصلي اين تحقيق برمبناي تكوين گياهان تراژني مقاوم به حشرات، بيماري‌ها، خطر سرما و علف‌كش‌ها استواراست. همجوشي پيش‌دش‌ها (ياخته‌هاي فاقد ديواره) امكان تلاقي بين گونه‌اي را مقدور مي‌سازد. اين روش براي تلاقي‌هاي بين گونه‌اي اهلي و وحشي اهميت زيادي دارد، زيرا اولاً نسل اول آن‌ها فاقد رويان تكامل يافته و غير قابل رويشند و دوماً گونه‌هاي وحشي معمولاً داراي ژن‌هاي كنترل كننده مقاومت به آفات و بيماري‌ها و شرايط محيطي مي‌باشند. علاوه بر اين در بعضي از روش‌هاي انتقال ژن‌ و تهيه پيش‌دش‌ها يك مرحله‌ي ضروري بوده و دريچه‌ي تازه‌اي در اصلاح نژادي گياهان زراعي گشوده است. جدول 1 روش‌هاي مختلف كشت بافت و كاربرد آن را نشان مي‌دهد.

     روش‌هاي كشت بافت مبتني بر دو مرحله تمايز زدايي و تمايزيابي مي‌باشد. ياخته‌ها، بافت‌ها و اندام‌هاي گياهي در طي مرحله تمايز زدايي، توده‌هاي ياخته‌اي بي‌شكل و متراكمي به نام پينه را توليد مي‌نمايند و سپس در شرايط غذايي و محيطي مناسب تمايز يافته و بافت‌هاي مختلفي را ايجاد نموده و گياهان كاملي را به وجود مي‌آورند. به همين دليل كشت بافت در مسائل مربوط به رشد و تمايزيابي تحت شرايط باز توليدي به آزمايش‌هاي گياهي كمك گرانبهايي كرده است. كشت بافت در كشاورزي و باغباني نه تنها به منظور تكثير گياهان بلكه اهداف مربوط به جذب مواد غذايي خاك، مقاومت به شوري خاك، حذف عوامل بيماري‌زا، حفظ ذخاير گياهي ارزشمند در كشت‌ها و در درجه حرارت‌هاي پايين و اصلاح گياهان كاربردهاي عملي بسيار وسيعي پيدا كرده است. اهميت كشت بافت گياهي به اندازه‌اي است كه بسياري از دانشگاه‌هاي دنيا آن را در دوره‌هاي آموزشي پيشرفته و مقدماتي خود گنجانيده‌اند و حتي در بعضي از كشورها دوره‌هاي تخصصي ريزازديادي را در سطح توليد سازماندهي كرده اند.

     نظريه بس‌تواني (Totipotency) كه در سال 1838 توسط شليدين و شوآن پيشنهاد شد، نيروي محركه‌ي اصلي توسعه‌ي اين شاخه‌ي زي فن شناسي بوده است. بس تواني ياخته‌اي عبارت است از اين كه ياخته‌هاي گياهي در وظايفشان خود سازند و در اصل استعداد باززايي و توليد گياه كامل را در خود دارند. در ابتدا اين نگره فقط در ياخته‌هاي تخم و هاگ تأييد شد. پس از گذشت مدت زمان طولاني براي ياخته‌ها‌ي بدني نيز به اثبات رسيد. بنابراين، بس‌تواني به عنوان يكي از نشانويژگي‌هاي ياخته‌هاي گياهي، توان بالقوه‌ي بزرگي در به دست آوردن نوتركيب‌هاي زادشناختي محسوب مي‌گردد كه با صرف زمان و دشواري‌هاي بسياري با روش‌هاي به‌نژادي سنتي امكان‌پذير نبوده است. اكنون كشت بافت گياهي براساس چنين اصولي استوار گرديده و به سرعت در حال گسترش و ترقي مي‌باشد.

     رواج و كارآيي بالقوه‌ي روش‌هاي كشت بافت در اصلاح نژاد گياهي عبارت است از:(1) تكثير گروهي،(2) حذف عوامل بيماري‌زا،(3) نگهداري ذخايرتوارثي

 

 جدول 1- روش‌هاي كشت بافت و كاربرد آن در تكثير و اصلاح گياهان

 

كاربرد	روش
گياهان تك لاد گياهان تك لاد گياهان تك لاد دورگ گونه‌هاي با فواصل نزديك و دوركه از نظر جنسي ناسازگارند دورگ‌هاي بدني بين گونه‌هاي دور و نزديك با ناسازگاري جنسي ريزازديادي سريع و حذف ويروس در گياهان ريزازديادي تكثير گياهي گياهان تغيير يافته‌ي مهم در كشاورزي تراريختي گياهي و توليد بذور مصنوعي توليد تركيبات شيميايي گياهي نگهداري دراز مدت منابع زادشناختي گياهي گياهان مهندسي شده به روش زادشناسي يا ترازايي	كشت بساك كشت ريزهاگ كشت تخمدان بارور نشده كشت رويان كشت پيش‌دش (پروتوپلاست) كشت مريستم كشت جوانه جانبي يا گره كشت سپرچه يا اسكاتولر تغيير ياخته‌هاي غيرجنسي رويان زايي بدني، نجات رويان كشت ياخته يا سوسپانسيون ياخته‌اي سرما نگهداري درون شيشه‌اي فنون بازتركيبي يا انتقال ژن

 به‌مدت زمان‌ طولاني، (4) توليد گياهان تك لاد (هاپلوييد)، (5) ايجاد و انتخاب تغييرات زادشناختي، (6) توليد محصولات ثانويه، (7) انتقال ژن، (8) دورگ‌گيري بين گونه‌‌‌اي و (9) مهندسي زادشناختي مولكولي گياهي.

 ادامه دارد....

ادامه نوشته

ملکه

سلام

به یه متن برخوردم به نظر خودم واقعا جالب بود...

کوتاهه خوندنش خالی از لطف نیست:

یه روزیه پسرانگلیسی باطعنه به یک پسرمسلمون میگه:چراخانوماتون نمیتونندبامردا دست بدن یا لمسشون کنند؟ یعنی مردای مسلمون اینقدرشهوت پرستن که نمیتونندخودشون رو تحمل کنند؟پسر مسلمون لبخندی میزنه ومیگه: ملکه انگلستان میتونه باهرمردی دست بده؟ و هرمردی ملکه انگلستانو لمس کنه؟ پسرانگلیسی باعصبانیت میگه:نه! مگه فرد عادیه فقط افرادخاص میتونند با ایشون دررابطه باشن!!پسرمسلمون میگه:خانومای ما همه ملکه هستن.

چیکو

گياهشناسي

    چيكو با نام علمي Manilkara zapota L گياهي است از خانواده Sapotaceae اين خانواده داراي جنسهاي مختلفي است كه تعداد زيادي گونه با ميوه خوراكي در آنها وجود دارد. علاوه بر چيكو، گونه‏هاي زير از مهمترين گونه‏هاي اين خانواده هستند.

-         Chrysophyllum cainito L (Star apple)

-         Pouteria sapota (Mammey sapote)

-         P.campechiana (Canist)

-         P.obovata (Luemo)

-         P.caimito (abio)

-         Calocarpum viride (green sapote)

 

    Manilkara zapota L (نام مترداف: M.achras , P.mammosa , achras zapotaL) با نامهاي چيكو (فيليپس)، ساپوديلا(انگليس)، سان مانيلا(اندونزي) لاموت (تايلند) چيكلي (مكزيك)، چيكو زاپوته (گواتمالا، مكزيك، ونزوئلا) و نازي بري (جامائيكا) شناخته ميشود.

    اين درخت بومي جنوب مكزيك و كشورهاي آمريكاي مركزي است. اين گياه از زمانهاي خيلي دور در جزائر كارائيب، جنوب آمريكا و فلوريدا به منظور استخراج صمغ در تهيه خميردندان و همچنين توليد ميوه کشت می ‏شده است و  به وسيله اسپانيائي‏ها به فيليپين برده شده و نهايتاً به تمام نقاط گرمسيري دنيا انتشار يافته است. اين درخت هم اكنون در سطح وسيع در نوار ساحلي هندوستان و سريلانكا كشت شده است.

اكولوژي

خاك

    خاكهاي كاملاً زهكش‏دار شني تا رسي با pH اسيدي تا خنثي (Campbell et al 1967) یا خاكهاي آهك دار با pH بين 6-8 براي كشت چيكو  مناسب هستند.

آب و هوا

  چيكو نسبت به خشكي مقاوم است. چيكو مي‏تواند شوري را تحمل كند اما نسبت به قليائيت خاك حساس است (patial & patil 1983) چيكو در مناطق خشك با 100 سانتي‏متر بارندگي و در نواحي مرطوب با 300 سانتيمتر بارندگي به خوبي رشد مي‏كند . درخت چيكو جهت گلدهي به يك دوره خشكي نياز دارد. آبياري كافي و مناسب به منظور توليد محصول خوب و ميوه درشت در مناطق خشك ضروري است بر خلاف بيشتر نباتات گرمسيري اين گونه ميتواند درجه حرارت 2- درجه سانتي‏گراد را تحمل كنند. بهترين رشد اين گياه در عرضهاي جغرافيايي 12 تا 25 درجه از خط استوا و تا 1000 متر از سطح دريا است و در مناطق مرطوب بهترين رشد آن در عرضهاي جغرافيايي بالاتر از 25 درجه است.

ويژگيهاي عمومي

    چيكو درختي است هميشه سبز با قامتي برافراشته و پهن و انشعابات كم كه ارتفاع آن بين 5-20 متر است، البته درختان چيكو پيوندي كوتاهتر (15-5 متر) هستند. گلهاي چيكو از نوع دو جنسي زنگوله مانند كوچك (12-8 ميلي متر). داراي 6 كاسبرگ (سه كاسبرگ در خارج و 3 كاسبرگ در داخل) گلبرگها به رنگ سبز كمرنگ متمايل به سفيد و پرچم برجسته به تعداد 6 عدد مي‏باشد.

    گلهاي چيكو بر روي ساقه كوچك و در قاعده برگهاي مجتمع كه در انتهاي شاخه‏هاي كوچك تشكيل مي‏شوند به وجود مي‏آيند. اوج گلدهي درختان چيكو در كشور استراليا در تابستان اتفاق مي‏افتد. در كشور فيليپين گلدهي در ابتداي فصل بارندگي و در ماههاي آوريل تا ژوئن صورت مي‏گيرد و ماههاي گلدهي در مكزيك فوريه تا مارس مي‏باشد. (در ايران زمان گلدهي چيكو از اواخر اسفند شروع مي‏شود كه در اين زمان ميزان بارندگي بسيار كم است، از اين نظر چيكو مزيت نسبي در مقابل انبه دارد چرا كه زمان گلدهي درختان انبه مصادف با اوج ريزش نزولات آسماني (15 ديماه تا اوايل فروردين ماه) است و ثانياً هواي باراني و ابري بر روي گل دهي و تلقيح گلهاي چيكو تاثیري ندارد. گلدهي چيكو در استان هرمزگان تدريجي است (اسفند تا اواخر خردادماه) بنابر اين ميوه‏هاي به اندازه‏هاي مختلف روي درختان ديده مي‏شود. زمان رسيدن اولين ميوه‏ها تيرماه مي‏باشد و تا شهريور ماه روي درختان چيكو، ميوه ديده مي‏شود.

 گرده‏افشاني و تشكيل ميوه

    45-60 روز بعد از گل انگيزي در درخت چيكو گلها شروع به باز شدن مي‏نمايند. عمل تلقيح گلها در شب انجام مي‏شود. از يك روز قبل از باز شدن گل تا 3 روز بعد از باز شدن گل كلاله آماده پذيرش دانه گرده و تلقيح شدن است. در زمان گلدهي درختان چيكو يك بو و رايحه قوي توليد مي‏شود و در اين زمان سطح كلاله به وسيله يك مايع چسبنده پوشيده مي‏شود.

    در ارقامي از چيكو به دلايل توليد گرده كم، ميوه كم توليد مي‏كنند از اين رو اين ارقام به منظور توليد ميوه كافي نياز به استفاده از حشرات گرده‏افشان دارند. بيشتر ارقام چيكو خودگشن هستند.

ميوه

    ميوه به شكل گرد و كروي تا بيضي به قطر 10-15 سانتي متر و طول 12 سانتي متر وزن نرمال ميوه‏ها 100-400 گرم (بعضي از ارقام به يك كيلوگرم نيز مي‏رسد) ميوه داراي پوست نازك و صاف با پوستك قهوه‏اي روشن. گوشت ميوه نارس برنگ زرد تا قهوه‏اي روشن و سفت با شیرابه فراوان ولی ميوه رسيده فاقد لاتكس است و گوشت ميوه به رنگ قرمز و مزه آن خيلي شيرين و آبدار و طعم اسيدي بسيار كمي دارد. بذر به رنگ سياه براق، دوكي شكل و حدود 2 سانتي متر طول دارد.

    طول دوره تشكيل تا رسيدن ميوه چيكو حدود 168-240 روز است، در كشور هندوستان اين زمان شامل 3 مرحله است. مرحله اول 112 روز است كه قطر ميوه افزايش مي‏يابد. 28 روز بعدي را دوره انتقال مي‏گويند و 63 روز آخر طول ميوه افزايش مي‏يابد و ميوه شكل اصلي خود را پيدا مي‏كند.

    در كشور هندوستان واريته‏هاي زيادي ديده مي‏شود كه عبارتند از واريته kali patti با ميوه كوچك، cricketball با ميوه خيلي درشت و واريته Dwara pudi با ميوه درشت و شيرين (Morton 1987). مهمترين رقم پر محصول و زودرس در فلوريدا، واريته prolific است و واريته‏هاي پر محصول ديگر شامل Brown sugar و Russel هستند.

تكثير چيكو و مديريت نهالستان

    بذرهاي چيكو پس از چند سال انبار شدن قادرند طي 2-4 هفته بعد از كاشت جوانه بزنند و درختان حاصله 6-10 سال بعد ميوه توليدكنند.

    به منظور توليد درختان يكنواخت و يك شكل از روش تكثير غيرجنسي استفاده مي‏كنند و در مناطق مرطوب از روش پيوند شكافي يا پيوند اسكنه‏اي يا Marcotting بر روي نهالهاي حاصل از چيكو بذري يا گونه‏هاي بسيار نزديك مانند Manilkara kauli استفاده مي‏شود.

    در هواي خشك و سرد درصد موفقيت عمليات پيوند زني و گرفتن پيوندكها بيشتر است. تكثير در شرايط ميست (mist) به وسيله ساقه‏هاي بريده شده و برگدار چيكو كه با پودرهاي ريشه‏زا تيمار شده باشند نيز موفقيت‏آميز بوده است (Rowe - pulleon 1976). درختان چيكو حاصل از پيوند بايد طي مدت 2-3 سال به ميوه بنشينند.

چگونگي تهيه بستر كاشت و فواصل كاشت

    اين گياهان به عمليات تهيه بستر ويژه‏اي نياز ندارند. نهالهاي چيكو در صورتي كه در هواي آزاد كشت شوند بايد در يك سال اول در سايه نگهداري شوند. فواصل كاشت 6-14 متر براي هر دو گونه پيشنهاد شده است و درختان بالغ ممكن است به هرس نياز داشته باشند.

آبياري

    نهالهاي جوان چيكو جهت استقرار نياز به آب دارند، آبياري كافي به منظور توليد ميوه كافي و درشت چيكو بايد در فصول خشك سال انجام شود. در استرسهاي رطوبتي ريزش گل و ميوه ديده مي‏شود.

    درختان چيكو به دليل وجود يك شاخه مركزي با انشعابات حلقه‏اي منظم اطراف آن، نياز كمي به هرس دارد. درختان پيوندي ممكن است در مراحل اوليه مقداري هرس شوند تا عمل توليد شاخه‏هاي جانبي تحريك شود. هرس درختان بالغ بايد به هرس شاخه‏هاي خشك، لاغر و شاخه‏هاي پائين تنه كه با خاك تماس پيدا كرده‏اند محدود شود.

 تغذيه

    درختان بالغ چيكو هر ساله به 5/1 كيلوگرم ازت و 5 كيلوگرم فسفر و 5/0 كيلوگرم پتاس نياز دارند. اين ميزان كود بايد طي دو يا سه مرحله در سال به درخت داده شود و زمان مصرف يك مرحله قبل از فصل بارندگي و يك مرحله قبل از برداشت و يا بلافاصله پس از برداشت محصول است (Marshall 1991). درختان چيكو به كود حيواني نيز نيازمند هستند. استفاده از آهك و ساير مواد غذايي نيز ممكن است ضرورت داشته باشد.

حفاظت باغ

    گرچه درخت چيكو بادهاي قوي را تحمل مي‏كند اما به منظور توليد محصول خوب و سالم استفاده از بادشكن در مناطقي كه بادهاي شديد مي‏وزد توصيه مي‏شود.

 برداشت و كنترل ميوه پس از برداشت

    رسيدن ميوه چيكو در ارقام خاصي از آن بر اساس شكل ظاهري و اندازه ميوه مشخص مي‏گردد. مالش پوستك سطح خارجي ميوه به منظور تعيين رسيدن يا نارس بودن ميوه هميشه معيار خوبي نيست اما ريزش اولين ميوه‏ها به روي زمين و سپس برداشت ميوه‏هاي درشت و بزرگ روش مطمئني به شمار مي‏رود. عدم وجود لاتكس يا مقادير كم آن در هنگام خراشيدن سطح ميوه نيز معيار خوبي است. در بعضي از ارقام، ميوه‏هاي رسيده پوستك خارجي خود را از دست مي‏دهند.

    ميوه چيكو را بايد با دقت زياد برداشت نمود چرا كه به راحتي در اثر فشار، ضربه و خراشيدن، آسيب مي‏بيند. بعد از برداشت ميوه، دم آن بايد كنده شود و اجازه داده شود كه لاتكس آن خارج و سپس شسته شود. ميوه‏هاي بالغ چيكو در حرارت 25 درجه سانتي‏گراد در مدت 3-7 روز مي‏رسند. اين گونه ميوه‏ها در حرارت 15 درجه سانتي‏گراد و به مدت 14 روز قابل انبارداري هستند (Broughton & wong 1979). انبار كردن ميوه‏ها در حرارتهاي كمتر باعث خسارت سرمايي (Chiling injury) و عدم رسيدن ميوه‏ها مي‏گردد. عمل رسيدن ميوه چيكو با استفاده از اتيلن تسريع مي‏گردد (Shanmuganela et al 1971). در بعضي از كشورهاي جنوب شرق آسيا ميوه چيكو را با رنگ قهوه‏اي متمايل به قرمز رنگ آميزي مي‏كنند تا بازار پسندتر شوند.

موارد مصرف

    چيكو در كشورهاي جنوب شرق آسيا يك ميوه محبوب و عامه پسند است. بيشتر سطح زير كشت اين محصول در كشورهاي هند و مكزيك قرار دارد. ارقام تجاري چيكو در كشورهاي سريلانكا، مالزي، فيليپين، تايلند، آمريكاي مركزي، ونزوئلا، فلوريداي آمريكا و نواحي جزائر كارائيب كشت شده است.

    توليد سالانه 30-20 ميليون تن در فلوريدا و 25-30 ميليون تن در فيليپين و 85-20 ميليون تن در هندوستان گزارش شده است. درختان بالغ چيكو 1000-2500 ميوه در سال توليد مي‏كنند .

    چيكو معمولاً بصورت تازه خورده مي‏شود. اين ميوه را به صورت فريز شده نيز مصرف می نمایند. بعضي از ميوه‏هاي چيكو طعم بدي دارند و از مصرف اين گونه ميوه‏ها بايد خودداري نمود. حدود 84% از ميوه‏هاي چيكو خوردني هستند. ميوه چيكو داراي 69-75% آب است. مقدار ويتامين A و C در ميوه چيكو كم است. اسيدي بودن ميوه به خاطر وجود مالات (malate) است. قسمت گوشتي ميوه چيكو در تهيه پودر خشك، شربت، مربا، سالاد ميوه‏اي و ماست استفاده مي‏شود. حفظ نمودن عطر و طعم ميوه چيكو در عمليات فرآوری محصول مشكل است. بوي معطر چيكو به خاطر وجود متيل بنزوآت و متيل ساليسيلات است. از لاتكس درختان چيكو نيز به منظور توليد صمغ و در تهيه خميردندان استفاده مي‏شود.