پشن فروت
منشاء گياه :
پشن فروت ارغواني بومي برزيل جنوبي بوده كه از پاراگوئه به آرژانتين شمالي رفته است وفرم زرد منشاء آن نامعلوم ياشايدمنطقه آمازون برزيل ويا يك هيبريد مابين P.edulis*P.ligularis مي باشد كه بررسيهاومطالعات انجام شده نظريه هيبريدراتائيد نمي كند. در استرالياكشت پشن فروت بصورت محدوددر منطقه ساحلي Queensland انجام مي گيرد كه سابقه آن به قبل ازسال 1900 برمي گردد،در هاوايي از سال 1880 براي اولين بار با استفاده از بذور پشن فروت ارغواني وارداتي از استراليا بيشتر به صورت تك درخت درباغات منازل اقدام به كشت شد.
سازگاري :
پشن فروت ارغواني طالب آب وهواي نيمه گرمسيري وكليماي عاري از يخبندان ميباشد ،بهرحال ديده شده است كه اين درخت توانسته است در دماي بالاي 20 درجه سانتيگرادبدون هيچگونه خسارت جدي ادامه رشد دهد .اين گياه در كاليفرنيا از شمال دور تا Sanjose ،در آب وهواي كوهستان و آب وهواي سانسفرانسيسكو كشت شده است . ممكن است مقداري از برگهاي گياه وساقه هاي رونده در زمستانهاي سردخسارت ببيند،اغلب ريشه ها بعد از بين رفتن سيستم انتهايي (نوك )آنها، دوباره جوانه مي زنند ، گياه نمي تواند در گرماي شد يد تابستان رشد كند.پشن فروت زرد طالب آب وهواي گرمسيري ويا نزديك به گرمسيري بوده كه حساسيت زياد به سرما ويخبندان دارد .هر دو فرم نياز به باد شكن در برابر باد دارند ، معمولا بارندگي سالانه بايد حداقل 35 اينچ باشد .ساقه هاي رونده پشن فروت انواع محيط هاي سر پوشيده خوبي ميسازند اما نياز به داربست دارند ،آنها دالانهاي زيبايي تشكيل مي دهند.
شرح مورفولوژيكي :
پشن فروت داراي ساقه هاي رونده محكم بوده كه به وسيله پيچكها تقريبا به هر نگهدارنده اي مي چسبد ،آنها مي توانند در سال15 الي 20 فوت رشد كنند هر سال بايد انها را باداربستهاي قوي هدايت و نگهداري كرد ، آنها معمولا زندگي كوتاهي بين 5 الي 7 سال دارند . شاخ وبرگ :
برگهاي متناوب پشن فروت هميشه سبز هستند،وقتي كه برگها به حد بلوغ رسيده وكاملا دندانه دارشدند سه قسمتي مي شوند.آنها 3الي 8اينچ طول دارند،سطح روي برگ سبزپررنگ وصيغلي ،پايين برگ كم رنگتر مي باشد.ساقه ها جوان وپيچك داربارنگهاي قرمزياارغواني كه بطور ويژه فرم زرد رنگ به خود مي گيرند.
گل :
گلها منفرد،خوشبووداراي پهنا 2الي 3 اينچ مي باشد،آنها روي گره هاي حاصل از شاخه هاي جديد توليد مي شوند، شكوفه هادرون 3برگچه سبز زنده در آغوش گرفته مي شوند.آنها شامل 5كاسبرگ سبزسفيد ،5 گلبرگ سفيد ويك كلاله چتر مانندمستقيم ،نوك پره ها سفيد ،زمينه ارغواني خوش رنگ هستند ،آنها همچنين داراي 5 پرچم با بساكهاي درشت مي باشند ،تخمدان و خامه سه شاخه اي آن داراي ساختار برآمدگي مركزي مي باشد .پشن فروت ارغواني خود بارور و بهترين گرده افشاني تحت شرايط مرطوب انجام مي گيرد ، گلها به رنگ زرد وكامل بوده اما خود عقيم مي باشد . زنبورهاي درودگر موثر ترين گرده افشان و بهتر از زنبور عسل عمل مي كند ، باد به علت سنگيني و چسبندگي گرده ها موثر نمي باشد. گلها را با دست نيز مي شود گرده افشاني كرد.
ميوه :
ميوه تقريبا گرد و بيضي شكل مي باشد ، پهنا 1 الي 3 اينچ ، پوست آن چرم مانند كه نرم و مومي شكل بوده و آرايش رنگ آن از ارغواني تيره كمرنگ با خالهاي سفيد ريز تا زرد روشن يا رنگ كدو حلوايي مي باشد . درون ميوه يك حفره وجود دارد كه كم و بيش با يك ماده معطر دو جداره پر شده است ، كيسه هاي غشايي پرتقالي رنگ ، عصاره گوشتي كه محتوي بذر هاي حفره دار – سخت ، كوچك ، قهوه اي تيره يا سياه مي باشد . داراي مزه بي نظيري كه قابل ستايش مي باشد ، عطرو بوي آن شبيه گواوا وشيريني زيادي دارد . گونه زرد رنگ آن معمولا بزرگتر از ارغواني مي باشد . اما گوشت گونه ارغواني داراي اسيد كم ، مزه وعطر بهتر مي باشد و بخش عمده ميوه را عصاره تشكيل مي دهد
كاشت :
انتخاب بستر : ساقه هاي رونده گياه پشن فروت در زير نور خورشيد كامل به جز جاهاي خيلي گرم كه سايه هاي آن قابل تحمل باشد را ترجيح مي دهند . ساقه هاي رونده نسبتا زود رشد مي باشند ، بنابراين اهميت دارد قبل از اين كه در آينده گياه را بكاريم يك رشته فنس هاي حلقوي يا داربست هاي قوي قبل از كاشت در زمين نصب كنيم .اين گياه همچنين مي تواند در آلاچيق هاي زيبا و جالب توجه پرورش يابد خاك : ساقه هاي رونده پشن فروت در انواع خاك رشد مي كنند اما مناسب ترين آن خاك سبك و شني لومي با 5/7 تا 5/6 = PH مي باشد . بستر لازم است زه كشي عالي داشته باشد .
كوددهي :
موهاي پشن فروت سريع الرشد هستند و لازم است به طور منظم كوددهي شوند . يك انتخاب ارجح فرمول كودي 20 – 5 – 10 NPK به كار برده شده در نسبت 3 پوند براي هر گياه چهار بار در سال است همچنين مصرف بيش از حد ازت باعث رويش زيادي شاخ وبرگ و تاخير در گلدهي مي شود . هميشه بايستي مواظب نقصان و كمبودهاي ساقه هاي پشن فروت باشيم مخصوصا پتاسيم و كلسيم و چيزهاي كم اهميت تر مثل منيزيم . گياهاني كه به وسيله يخبندان دچار صدمه و خسارت شده اند بايستي وقتي هوا در حال گرم شدن است از تغذيه و كوددهي مناسب و پر مايه برخوردار شوند .
ازدياد :
معمولا تكثير گياه پشن فروت از بذر مي باشد. واريته هايي حاصل از دگرگرده افشاني بوسيله نهالهاي بذري فرم زرد به وجود آمده است ،واين به چيره شدن بر مشكلات خود عقيمي كمك ميكند.بذوري كه بلا فاصله پس از جدا شدن از ميوه كاشته مي شوند 10 الي 20روز بعد جوانه مي زنند.بذوز پاك وانبار شده سرعت جوانه زني پايينتروآهسته تري دارند.بذور بايد در عمق5/الي1اينچي بستركاشته شوند و گياهچه ها ممكن است زماني كه 10 اينچ ارتفاع دارند نشاكاري شوند .اگر بلندتر باشند(تا3فوت ) قسمت انتهايي بايستيبرداشت : ميوه خيلي سريع از رنگ سبز به ارغواني سير يا زرد تغيير رنگ مي دهد وقتي كه رسيده شود در عرض چند روي زمين مي افتد آنها همچنين مي توانند چـيــده شوند در زمان تغيير رنگ يا روي زمين هر روز جمع آوري شوند. براي انبار كردن پشن فروت ميوه ها بايد شسته و خشك شده وبه آرامي در جعبه ها قرار داده شوند . آنها مي توانند به مدت 2 الي 3 هفته در دماي 50 درجه فارنهايت باقي بمانند . ميوه وقتي كه به آرامي در حال پژمرده شدن و پلاسيدن مي باشد شيرين است . هم ميوه و هم عصاره خيلي خوب فريز مي شوند . طعم و مزه پشن فروت خيلي متناسب وشبيه به مركبات و بسياري از سايرميوه مي باشد وبه همين خاطر با ذائقه و سليقه بسياري از مردم خوش مي آيد چون آنها از نظر طعم و مزه شبيه هم هستند قطع شوند وگياهان خيلي سنگين آبياري شوند .
ارقام :
الف – فرم ارغواني
۱- شواليه سياه ( Black Knight ) اولين بار توسط پاتريك ورلي در ايالت ماساچوست به صورت كشت گلداني توسعه داده شد . خوشبو و معطر ، ميوه ارغواني تيره تا سياه ، اندازه وشكل آن به صورت تخم مرغ بزرگ مي باشد . مزه و طعم بسيار خوب و عالي ، گياه قوي ، شاخه هاي متراكم و فشرده ، خود گشن بسيار پرميوه ، شاخ و برگ زيبا و خوش اندام ، عالي براي فضاهاي سر بسته . P.edulis Flavicarpa .۲- كاهانا ( Kahuna ) خيلي بزرگ ، ميوه ارغواني متوسط ، شيرين ، مزه و طعم كمي ترش اسيدي ، خوب براي عصاره گيري ، توليد شاخه هاي خود بارور ،توليد در تمام طول فصل ، بزرگ ، شاخ و برگ جالب توجه . ۳- پاول اك ( Paul Ecke ) منشاء آن در Encinitas كاليفرنياست . از صفات خيلي خوب اندازه متوسط ميوه ارغواني آن است . مناسب براي عصاره گيري و مصرف تازه خوري مي باشد . متراكم ، شاخه خيلي بارآور ، ۴ – ارغواني عظيم الجثه
ب- فرم زرد :
1- طلايي برزيلي (Brazilian Golden ) بزرگ ، ميوه طلايي تا زرد ، بزرگتر از فرم هاي استاندارد ، طعم و مزه بعضي تند ، شاخه هاي بي نهايت قوي ، نياز مند پايه هاي گرده افشان تقاطع اي ، فوق العاده بزرگ ، گلها خوشبو و معطر ، سفيد با يك مركز تيره ، شكوفه دهي هنگام ميانه تابستان ، آغاز ميوه دهي زياد آن در اواخر ماه آگوست ( اواخر مرداد ) تا اوايل سپتامبر ( نيمه اول شهريور ) . 2- زرد عظيم الجثه ( Golden Giant ) يك رقم داراي ميوه زرد رنگ بزرگ كه منشاء آن استراليا مي باشد .
