باغبانی ساری ورودی 87

درخت چريش با نام  نام علمی  Melia  indica

 از تیره  Meliaceae بومی جنوب شرق آسیا (هندوستان ،بنگلادش ،سيريلانكا ،برمه ،مالزي و اندونزي ) ميباشد ولي درحال حاضر اين درخت بعلت ويژگيهاي خاص و ارزنده در مناطق گرمسير بسياري از كشورهاي آسيا ،امريكا ،افريقا و استراليا كه نياز هاي درخت را از لحاظ دماي مناسب براي رشد برآورد ه ميكند استقرار یافته   اين درخت درايران در نوار ساحلی جنوب بخصوص در شهر های  بندر عباس ،ميناب و چابهار كاشته شده است كه رشد بسيار خوبي نيز دارد. درموطن اصلي بخصوص در هندوستان از همه اجزاءاين درخت بانحاءمختلف استفاده می گردد . قبل از اينكه پژوهندگان به خاصيت حشره كشي آن پي ببرند اين درخت سريع الرشد بيشتر بعنوان سايه بان ،بادشكن کشت می شد  و استفاده از چوب آن بصورت هيزم و ذغال مطرح بوده است . چوب اين درخت داراي بافتي محكم وخاصيت ضد موريانه و چوبخوار است . از مغز دانه چريش روغن ارزان قيمتي استخراج مگردد كه 47 درصد وزن آن را تشكيل ميدهد . كه علاوه بر مصارف طبي و بهداشتي (در تهیه  صابون و خمير دندان ) داراي خاصيت حشره كشي نيز هست . در هندوستان ساليانه 18000 تن روغن دانه چريش در صابونسازي بكارميرود و تفاله هاي آن را درمزارع برنج و نيشكر بعنوان كود آلي مصرف مينمايند كه داراي خاصيت ضد حشره اي نيز ميباشد. اين ماده  (تفاله ) در مزارع از هدر رفتن نيتروژن جلوگيري مينمايد . بطوريكه در موسسه بين المللي تحقيقات برنج واقع درفيليپين با انجام اين عمل راندمان محصول برنج در هر هكتار تا 3/1 تن افزايش داشته است .بدنبال شناسائي وكشف ماده موثر ه حشره كش چریش   و چندين مواد موثر ه ديگر در اجزاءدرخت چريش بخصوص در مغز دانه آن در دهه اخير تحقيقات وسيعي در باره اين مواد طبيعي و تاثير آن در حشرات و تركيبات آنها در برنامه هاي مبارزه با آفات زراعي ،انباري و خانگي توسط پژوهندگان از كشورهاي ايالات متحده آلمان ،اندونزي ،هندوستان ،توگووغيره آغاز گرديده كه در نتيجه آن مشخص شدكه درخت چريش بر بيش از 120 گونه آفات زراعي ،انباري و خانگي از راسته هاي مختلف تاثير گذاشته و از تغذيه ،تخم گذاري و يا رشد و تكامل آنها به نحو ي جلوگيري ميكند . اكنون دو نوع سم حشره كش از درخت چريش بنامهاي مارگوزان ) Margosan )و نيمارك (      Neemark      ) در سالهاي اخير به ترتيب در آمريكا و هندوستان توليد گرديده است . يكي از مزاياي اين سموم آن است كه براي انسان و جانوران خونگرم و حشرات  مفيد خطري نداشته و محيط زيست را آلوده نمي نمايد . گفته مي شود اين درخت در بيش از 50 سال پيش توسط مهاجرين پاكستااني،هندي و بنگلادشيبه ايران وارد شده است كه اكنون درختان قديمي و قطور آن در بندرعباس و ميناب وجودداررد كه موارد استفادهاي سنتي ساكيين اين مناطق بيشتر بعنوان داوري طبيعي جهت رفع شكم پيچ و مداواي زخم هاي حيوانات  اهلي ودفع شپش سركودكان ميباشد .